Ömer ERDEM Sözün Gücü

Güvenlikli Özgürlük

Ülkemizde hayretâmiz bir şekilde „özgürlük-güvenlik sarmalι“ diye bir kavramsallaştιrma kullanιlagelmektedir. Bu kullanιmlardan hareketle hemen herkes güvenlik tedbiri alιndιğιnda „özgürlükten taviz verildiği“ yahutta mefhumu muhalifinden hareketle özgürlükler genişletildiğinde „güvenliğin zaafa uğrayacağι“ kanaatini ileri sürebilmektedir. Türkiyemizde entel-dantel çevrelerin gazete köşelerini ve ekranlarι kapladιğιnι bilmeyen yok. Bu tür kavramsallaştιrmalar da bu çevrelerin ürünü. Bu arada münevver namusu taşιmayan ve ideolojisine hemen her değeri kurban edebilecek kadar hoyrat bazι karanlιk kafalιlar tarafιndan ortaya atιlan bu tür anlayιşlar çoğu zaman vatandaşlarιmιzιn zihnini bulandιrmaktan başka bir işe yaramιyor.

Batιl batιnιn gönüllü uşağι konumundaki bu „beslemeler“ son dönemde hükumet tarafιndan getirilmek istenen kamu düzeni ile alakalι reform paketini içeriğini dahi görmeden „özgürlükler elimizden gidiyor“ yaygarasιyla boğmaya çalιşιyorlar. Halbuki özhgürlük denen şeylerin güvencesi yoksa o özgürlük ne işe yarar? Bu soruyu kolay kolay soran olmuyor. Güvence altιna alιnmayan bir özgürlükten bahsetmek akla ziyan bir önermedir.

Bize göre özgürlük ile güvenlik arasιnda ne zannedildiği gibi doğrusal bir orantι ve ne de en iyimser deyimle bir denge aranmasι zarureti vardιr. Zira bunlar biri diğerinin zιddι değildir, aksine „birbirini tamamlayan“ unsurlardιr. Biri olmayιnca diğerinin değeri kalmayan birbirine ihtiyacι olan değerlerdir. Ancak bunlarι anlayabilmek için batι uşaklarιnιn yutturmacasι olan „küresel yahut evrensel değerler“ lafazanlιğιndan sιyrιlιp sahip olduğumuz muazzam medeniyet havzasιnιn değerlerine itibar etmemiz şarttιr.

Şimdi kιsaca bu iki kavrama bakιşιmιzι ortaya koymaya çalιşalιm:

Özgürlük

Bir makalenin hacmine kalmιş iş değil bunlar. Onun için burada bir manifesto iddiasιnda olmayacağιz. İnsan netice olarak hemen her alanda kιsιtlamalardan azâde olmayι ister. İfade, inanç, seyahat, mülkiyet ve protesto gibi bir çok alanda kendini özgürce anlatabilmeyi ister. Anlatmalι da zaten. Ancak kendi kullandιğι bir özgürlüğün bir başkasιnιn hürriyetini daraltmasι noktasιnda durur. Yüksek sesle müzik dinlemek isteyen birisi bunu yapabilir. Ancak başkalarι rahatsιz olursa hemen sesi kιsmak zorunda olur. Basit bir örnekleme bile özgürlüğün sιnιrsιz olamayacağι gerçeğini bize göstermektedir. Sιnιrlar mutlaka olmak durumundadιr. Zira “bir sιnιr olmazsa hiç sιnιr olmaz”. Artιk orada özgürlükten değil “kaos ve anarşiden” sözetmek mümkün olabilir.

Güvenlik

Ünlü iktisatçι Maslowun meşhur ihtiyaçlar hiyerarşisine bakanlar bile güvenlik ihtiyacιnιn insan için ne kadar vazgeçilemez bir değer olduğunu görebileceklerdir. İnsan için güvenlik en önemli değerlerden biridir. “Canιnι, malιnι, namusunu, neslini, ailesini, dinini, dilini, millet ve memleketini” korumak ister. Yani bu değerlerin güvende olmasιnι ister, Elbette ki pratik hayatta kendisini ortaya koyabilmek için lazιmgelen bütün hürriyetlerini de kullanabilmeyi ister. İnsan donuk bir varlιk değildir. Sosyal bir hayatι olan insandan kimse kurulmuş saat olmasιnι bekleyemez.

Türkiye de kopartιlmakta olan fιrtιna nedir?

Bunu anlamayacak ne var. „En deokrat ülke benim diye parendeler atan Avrupa ülkelerinde sokaklarda maske ile dolaşanlar, yahutta sağa sola molotof kokteylleri atanlar, esnafιn mallarιnι, dükkanlarιnι yağmalayanlar, milletin okullarιnι, yurtlarιnι ateşe verenler, caddeleri ateşe verip polise kaldιrιm taşlarι ile saldιranlarιn tamamι terör suçundan anιnda içeri alιnιr ve haklarιnda çok ağιr cezalar biçilir“. Bizim memleketimizde bir „gezizekalι kalkιşmasι“ oldu. Onca vandalizme rağmen kimse cezalandιrιlamadι. Aksine bütün suç güvenlik birimlerine fatura edildi. Daha dün (6-7 Ekim) „serhildan“ denemesine (ayaklanma) kalkιşan ortaçağ kafalι ve IŞİD aşιğι vandallar sokaklarι yangιn yerine çevirmiş ve yaklaşιk 38 insan bu olaylarda can verirken bazιsι IŞİD canilerine bile rahmet okutacak bir vahşetle hunharca katledilmiştir. Şimdi bütün bunlarι özgürlük olarak nitelendirenlere de efendim bu getirmek istediklerinizle muhalifleri ezeceksiniz diyenlere de akιl fukarasι demekten başka bir şey dersek belki hafif kaçabilir. Ancak memleket öyle bir hale geldi ki hükumet aleyhine olsun da nasιl olursa olsun noktasιna getirildik. Tam bir „akιl tutulmasι“ halindeyiz. 

Kamu dediğimiz zaman biz de hemen devlet anlaşιlιr. Halbuki kamuoyu dediğimizde halkι işaret etmiş oluruz. Dolayιsιyla „kamu“ gerçekten de „halk“ yerine kullanιlmalιdιr. Devlet denen aygιt terörist bozmalarιnιn sokaklarι yangιn yerine çevirmesine izin veremez. Kamu (Halk) bu polislere maaş ödüyor ki kendi „güvenliğini“ sağlasιnlar. Aksi takdirde polis olaylarι arkadan izleyecekse ve hiç bir şey yapmadan öylece bekliyecekse lağvedelim polis teşkilatιnι, zira geri kalan işleri „itfaiye ile cenaze levazιmatçιlarι“ zaten yapacaktιr. Ülkede dirlik ve düzenin sağlanmasι hiç bir zaman özgürlükleri kιsιtlamaz. Bunlar art niyetli ve kasιtlι yapιlan „tadιmlιk iftiralar“dan ibarettir. Maske ile yüz kapatmak gösteri değil, terördür. Ülkedeki insanlarιn huzur, özgürlük ve güvenliğini tehlikeye atan bu sokak çetelerini polisin yakalamasι kadar doğal bir şey olamaz. Polis insanlarιmιzιn güvenliğini tesis etmekle mükelleftir. Mevcut yasalar polisin imkanlarι için yeterli değilse yasama gereğini yapar ve yeni bir „yasal düzenleme“ getirir. Yapιlmakta olan da budur. Teröristler ve „teröristseverler“ dιşιnda herhangi bir kimsenin „iç güvenlik reformundan“ rahatsιz olabileceğini düşünmek bile akla ziyan bir durumdur. Özgürce düşünmek, yaşamak ve kendimizi ifade edebilmek için güvenliğimizin muntazaman tesis edilmiş olmasι olmazsa olmaz bir ihtiyaçtιr. Özgürlüğü güvence altιna alan asayiştir. „Güvenliğin“ olmadιğι bir yerde özgürlükten değil olsa olsa „anarşi yahut terörden“ bahsedilebilir. Güvenlikli bir özgürlük için tam yol ileri...