Ömer ERDEM Sözün Gücü

Kuràn Müslümanlιğι!!!

Ne var bunda canιm diyemezsiniz. Ne yani adam şimdi „Kuràn“ yerine Tevrat, Zebur yahutta İncil müslümanι olacak değil ya. Elbette ki „Kuràn müslümanι“ olacak denilmesi gerekir. Ama bizim ülkemizde böyle olmuyor işte. „Kuràn Müslümanlιğι“ tabiri bir nevi hakaret kabul ediliyor ve hatta „tekfirci esnafιnιn“ elinde bir alay malzemesi olup çιkιyor. Neymiş efendim, baksana şunlara, hadi canιm sende onlar Kuràn müslümanι.!!!

Vallahi insanιn hafsalasι almιyor, bazen bu bizim gelenekçi ve dogmatik çizginin seslendircilerini yahutta aktörlerini. Ne zaman bir Kuràn talebesi yahutta aklι başιnda ehli iman biri çιkιp Kuràn ile ilgili referanslar verse ve görüşlerini Kuràna dayandιracak olsa hemen kιzιlca kιyamet kopartιlιyor ve ilgili kişi daha yargιlanmasι yapιlmadan hemen „infaz“ ediliyor. Dahasι Kuràn ile konuşan insanlara çok rahat bir şeklide tekfir damgalamasι yapιlabiliyor.

Kendilerinin bilmem şu kadar derin alim yahut „allâme-i kutbu cihan“ olduklarιnι süren bu kişilerin bir de efendi hazretleri diye ilminden hiç sual olunmayan „esrar ve gizem dolu hocalarιyla“ birlikte akla-mantιğa ve vahyin özüne tamamen muvafιk yeni ne söylenirse söylensin hemen hep bir ağιzdan koro halinde saldιrιlar başlatιlιyor. Üstelik bu mahfillerde yapιlmakta olan bu „kahιr dolu sözler“ yahutta „beddua“ türü saçmalιklar, ne Filistinde mustazàf müslümanlarι şehit eden terör devleti İsrail için ve ne de hayvan boğazlar gibi insanlarι kesen değişik çap ve markalarda ABD güdümlü, ortadoğu makyajlι, „lâilâhe illellah bandajlι“ teröristlere yapιlmιyor.

Allahιn dininin yasaklanmasι noktasιnda bir ömür harcayanlarι aklamak için „deterjan depolayan bu şalvar-sakal müslümanlarι“ sιra Kuràn dιşιnda hiç bir çabasι olmayan gayretli, mücahit insanlara geldi mi hemen „tekfirciliğe“ soyunuyorlar.

Peki nedir Kuràn müslümanlιğι:

Müslüman İslâmιn prensiplerine teslim olana denilir. Müslüman adιnι Müslümanlara koyan bizzatihi Allahιn kendisidir.

İslâm: İnsanlιğιn eskimez ve değişmez evrensel değerler birikiminin ortak adιdιr. Bu değerlere iğvasιz ve pazarlιksιz olarak samimiyetle iman edip teslim olana da”Müslüman” denilir. Bütün bu kurallarιn biricik kaynağι da elbette ki “Kuran-ι Kerim”dir. Dolayιsιyla bir insanιn Kuràn Müslümanι olmasι kadar makul bir şey olamaz. Elimden geldiğince ve vakιf olabildiğim kadarιyla ben de şahsen bir Kuràn Müslümanιyιm, yani Kuràn talebesi olmaya gayret ediyorum. Tabi ben Kuràn dediğim zaman herkes evindeki duvarda süslü kιlιflardaki Mushafι sanιyor. Halbuki Mushaf ile Kuràn kesinlikle aynι şey değildir. Mushaf, “telaffuz” edilir, “Kuràn ise kιraet edilir, tertil edilir, yani okunur”. Ancak konumuz bu değil. Kuràn okunmasιna bu kadar şiddetle karşι duran bu yanlιş zamanda dünya`ya gelmiş bulunan ve habire müslümanlara iftira atmakla meşgul olan bu “din pazarlamacιsι esnafι”nιn muradι nedir? Onlara göre Kuràn ile „paralel giden bir başka din“ var. „Bu din buyruklarιnι ve esaslarιnι Kuràn dιşιndan alιyor. Zira Kuràn anlaşιlamaz bir kitaptιr“ (hâşa). Allah Kurànda defaatle bu kitabιn; „mübin ve tebyin“ olduğunu söylese de onlara göre yine de anlaşιlamaz. Arap örfünü, geleneğini „rivayet“ sosu altnda „din“ diye yutturmaya çalιşan bu „din baronlarι“ İslâmιn hakiki kaynağιnι okuyanlardan rahatsιz olmalarιndan daha makul ne olabilir. Kendi cemaatlerine, kliklerine ve kulüplerine üye yapιp para basanlar, dinin kaynağιndan öğrenilmesi durumunda „müşteri kaybιna uğramaktan“ korkuyorlar. Zira Kuràn talebesi olduğunu iddia eden samimi müslümanlar cemaat yada kliklerine değil insanlarι „sadece Allaha davet“ ediyorlar. İşte Kuràn Müslümanlιğι denilerek itibarsιzlaştιrιlmaya çalιşιlan müslümanlιk aslιnda Allahιn insandan istediği ve beklediği Müslümanlιktιr. Kuràna dayanmayan bir müslümanlιk da mι var? Elbette ki var. Ülkenin önemli bir kιsmι Kuràndan bir ayet bile bilmeden, öğrenmeden, merak dahi etmeden Müslüman(!) olarak yaşιyor ve bu dünyadan göç ediyor.

Kurànsιzlιk Furkansιzlιktιr.

Kuràn insanlιğι karnlιklardan aydιnlιğa çιkarmak için Allah tarafιndan Allahιn projesi olan insana dosdoğru yolu göstersin ve ona hem bu dünyada ve hem de ahirette „kalιcι mutluluğun“ esaslarιnι öğretsin diye Allah Teâlânιn Cibril-i Emin vasιtasιyla Hz. Muhammed Mustafa`ya gönderdiği ve onu bizzat yaşayarak insanlara öğretmesini istediği „ilâhi yaşam formüllerinin“ bulunduğu bir kitaptιr. İslâm dininin yegâne kaynağι Kuràn dιr. Öyle Kuràn ve Sünnet diyerek sanki ikisi ayr ayrι şeylermiş gibi ayιrιmlar yaparak ve kolay olduğu için sünnet dedikleri kategorinin içini „mitoloji ve İsrailiyyat“ ile doldurup yeni bir din icat edip zamanla komformist yaşamlarιna da uygun geldiği için buna din diye inanmaya başlamιşlar dahasι herkese bunu din diye anlatmaya başlamιşlar. Daha da vahimi gerçek dinin „yanlιzca bu hurafe, mitoloji ve hikâyelerden ibaret olduğunu doğrudan doğruya Kuràndan ilham almanιn mülhidlik“ olduğunu ileri sürecek kadar sapkιnlιğa düşmüşlerdir.

Evet, Kurànsιz İslâm diye bir şey olamaz. Allahιn anlaşιlιr dediği bir kitaba hiç kimse anlaşιlamaz diyemez. Sünnet hiç bir zaman için Kuràn ile „paralel akan bir nehir gibi ikinci bir kaynak“ değildir. Sünnet; Kurànιn „hayata çevriminden“ ibarettir. Yani Hz. Muhammedi yazacak olursanιz „Kuràn“ diye bir kitap ortaya çιkar. Kuràn-ι Kerimi hayata çevrirseniz „Hz Muhammed (s.a.v)“ ortaya çιkar. Hâl böyle iken hâlâ Kurànsιz bir İslâmιn mümkün olduğunu sananlara ne olur sadece bir nebze gayret gösterin ve Kuràna bir yönelin. Bakιn o zaman furkanιnιz gelişecek ve siz de Kurànsιz bir müslümanlιğιn olamayacağιnι görebileceksiniz diye dua etmekten başka bir şey elimizden gelmez. Allah herkese „Furkan“ nasib etsin. Amin!