Ömer ERDEM Sözün Gücü

Olimpiyat ve Kına!

Türkiyemizin olimpiyatlar konusundaki ilk başvurusu değil, görünen o ki son da olmayacak. Peki olimpiyatlara talip olmak gerçekçi midir diye kendi kendimize soracak olsak bu soruyu nasιl cevaplamak gerekir. Elbette böyle bir soruya hemen herkes hemen her zaman adet olduğu üzere kendi kliğinden, mezhebinden, meşrebinden yahutta ideolojisinden bakarak cevap verecektir. Ben kendi nam hesabιma bu soruya tam net bir cevap veremiyorum. Aslιnda bizim ülkemizde malesef „spor kültürü“ yeterince yerleşmiş değil. Bizim ülkemizde spor denince akla sadece “futbol” geliyor. Varsa yoksa futbol…

Yatιrιmlar da futbola,

Seyirci de futbola,

Medya da futbola…

Diğer spor dallarιnι özendirmek bir kenara çoğu zaman ciddi başarιlar haber bile olamιyor. Ülke insanιmιzιn spor kültürü oldukça zayιf. Herkes kιsa yoldan köşe dönme telaşιnda. Spora da adeta bir kazanç türü olarak bakιlιyor. İnsanιmιzιn ferdi olarak spor yapma ile ilgili en ufak bir kaygιsι bile yok. Ne yürüyüş, ne yüzme, ne bisiklet ve ne de bir başka spor…

Bunlarιn hepsi tamam ve hepsine eyvallah! Peki bütün bunlara rağmen “İstanbul” gibi bir kent olimpiyatlara ev sahipliği yapamaz mιydι?

Bunca medeniyet görmüş, Asya ve Avrupanιn iki yakasιnι biraraya getiren ve şairin:

Bu şehr-i İstanbul ki bimislü bahadιr,

Bir sengine yekpare acem mülkü fedadιr.

Dediği dünyanιn en nadide incilerinden olan bu devasa kent elbette ki olimpiyat düzenlemek için en az Tokyo kadar, Madrid yada diğer kentler kadar buna layιktιr. Neden kaybettik üzerine yüzlerce senaryo yazιlιp çiziliyor. Bunlarιn teker teker değil belki ama şöyle yada böyle hemen hepsinin bir miktar etki yaptιğιnι düşünebiliriz. Aslιnda İstanbul belki olimpiyat düzenleme imkanιnι kaybetti ancak medeni(!) dünya bence daha büyük bir kayιp yaşadι. Olimpiyatlarda oy verme hakkι bulunan kişilerin “robot” olduklarιnι düşünmediğimize göre elbette ki sadece başvuran kentlerin sunumlarι yahut durumlarιnι gözönünde bulundurarak karar vermediklerini söyleyebiliriz. Mutlak anlamda siyaset yapιlmιştιr demesek bile batιda son zamanlarda iyice belirginleşmiş olan müslümanlara karşι “önyargιlι bakιşι” asla ihmal edemeyiz. Denebilir ki orada Afrika ve Asya`dan müslüman ülkelerin de üyeleri bulunuyordu. Doğru bu ülkelerin halklarιnιn adι Müslüman ama mevcut temsilcilerin ve temsil ettikleri ülke yönetimlerinin nasιl bir hâlet-i ruhiye içinde olduklarιnι çok rahat kestirebiliyoruz. Bence bu çok önemli bir fιrsatιn kaçmasι demekti. Pekala Müslüman bir ülkede olimpiyat düzenleyerek bir yakιnlaşma tesis etme yoluna gidilebilirdi. Yangιn yerine çevrilmiş olan yaşlι gezegenimizin böylesi bir yakιnlaşma ve kaynaşmaya ihtiyacι vardι. Ancak tabi dünya barιşι konusunda batιlιlarιn ne kadar samimi olduklarι sorgulanmaktan vareste bir durum değildir ne yazιkki…

Peki bu Kιna Muhabbeti nedir?

Peşinen Kabul etmeliyiz ki bugün işbaşιnda bulunan kadrolarιn muazzam bir “vizyonu” var. Gelecek perspektiflerini 2023 olarak koyan hükumet son zamanlarda 2071 yιlιna da işaret edince böylesi bir “ufuk ve vizyona” değil sahip olmak rüyasιnι bile göremiyecek kadar basit, ferasetsiz, liyakatsiz, basiret fukarasι hazιrcι çevreler eni-konu sapιtmaya başladιlar. Hemen her konuyu Tayyib Erdoğan düşmanlιğιna tahvil eden bu devlet beslemesi “sera kaktüsleri”nin, olimpiyatlarιn Tokyo da kaldιğι belli olduktan sonra sevinç naralarι atmasι belli ki bu konuda yoğun bir mesai harcayan spordan sorumlu bakanι çileden çιkarmιş ve kιna göndermesi yapmιş. Ne var bunda. Mecazi anlamda yaptιklarι zaten bu. Belki kιna da yakarlardι ama kιna geleneksel bir ürün ya, belki de onun için bu kadar alιnganlιk göstermişlerdir.

Bazι çevrelerin bu iflah olmaz güruh karşιsιnda anlamakta zorluk çekiyoruz, ülkenin menfaati olan bir konuda bile nasιl oluyor da bu kadar savrulabiliyorlar demesine içerliyorum açιkçasι. Bu ifadeler makamιn gereği olarak söyleniyorsa lafιm yok ama buna inanιyorlarsa yazιk derim. Zira bu ülkenin geleceğine kastetmiş insan müsveddelerinin kapι-kulusu olmaya teşne bu azgιn güruhun memleket düşüneceği varsayιmιyla hareket etmek düpedüz saflιktιr. Bu küçük ama “hem mutlu ve hem de putlu azgιn azιnlιk”, Tayyib Erdoğan başarιlι olmasιn da isterse ülkeyi Yunan işgal etsin umurlarιnda bile olmaz. Ne münasebet demeyin. O zaman bundan memnun bile olurlar derim.

Zira Yunanιn egemenliği Müslüman olan Tayyib Erdoğanιn egemenliğinden daha evlâdιr onlar için.

Öyle ya; Onlar ne kaç çocuk doğuracaklarιna karιşιrlar, ne olimpiyatlara aday olurlar, ne köprü ve yol yapmaya, ne de kanal-İstanbul yapmaya kalkιşιrlar. Üstelik diledikleri yerde diledikleri kadar içerler. Hem parklarda ve hem de metrolarda sadece özgürce öpüşmek değil, istedikleri kadar ileri giderler, kimse de onlara ahlak! bekçiliği yapmaz.

İstedikleri ülke tam da budur. Her türlü „hιrsιzlιğιn, yolsuzluğun, arsιzlιk ve ahlaksιzlιğιn“ serbest, her türlü erdemli davranιşιn, hele hele de „sandιk ve milli irade“ ifadelerinin bile yasaklandιğι bir Türkiye isterler. Gerisi laf-i güzaftιr. Ben olsam sadece kιna göndermesi yapmaz bir parçada “kιna” gönderirdim.

Baki Selam ve Saygιlarιmla.

Ömer Erdem

Mainz/Almanya