Esra KILIÇ
Ayaklı Yazar
Gönül Sevince
Çıkarız çetin kayaya,
Boyanırız her boyaya,
Sonra sileriz bir ömür,
Kalır elde kara kömür...
Gönül Sevince
İster yazda, ister güzde,
Kalmasın hiçbir şey sözde,
Oku beni hece hece,
N’olur sevseydin delice...
İster düş kırık yanıma,
İstersen gir vebalıma,
Meyve vermeyen dalıma,
Ansız gelip açsan çiçek,
Uyanırdı börtü-böcek...
Yolcuyum gel düş yoluma,
Gül olup açıl dalıma,
İnadetme gir koluma,
Çekip bilinmeze gitme,
Beni sev, ama incitme...
Sanma sakın münkir-nekir,
Bilir misin sevgi nedir?
Kargaya ceviz içidir,
Bizde sevdaya inanmak,
Bir mey gibi, içip kanmak...
Sen bir aşkta mest ol da gör,
Düşsün yüreğine akkor,
Bilmem kaç zamanlı motor,
Sarsar derinden içini,
Kırılırsın çini çini...
Dik sevdanın bayrağını,
Şenlendir gönül dağını,
Yürekte kur otağını,
Zamanıdır, kalbim boşta,
Yorulma arsız yokuşta...
Sanmam bu sevda son bulur,
Kaynağı tükenmez sudur,
Şehla gözlü bir ahudur,
Çeker gizlice içine,
Rüsva eder Çin-Maçine...
Er ister ki göğüslesin,
İster oku her gün Yasin,
Kaybolur gecede sesin,
Güneş kavurur enseni,
Ay parıldar vurur seni...
Bir kez geliriz dünyaya,
Çıkarız çetin kayaya,
Boyanırız her boyaya,
Sonra sileriz bir ömür,
Kalır elde kara kömür...
Ne duydun sa bu kez unut,
Yüreğine bir ayna tut,
Bir kuş gibi gelsin umut,
Unut bu deli saçmayı,
Dene yeniden uçmayı...
Seveceğin son dala kon,
Ömür evdir, sevda balkon,
Ağırlığın gram, ya ton,
Fark etmez gönül sevince,
Ha dev olmuş ha da cüce.. #
