İbrahim AÇILAN
Yazı-Yorum
YAKIYORSUN YÜREĞİMİ İNSAFSIZ
Arşa çıktı bu garibin avazı,
Yakıyorsun yüreğimi insafsız.
Gül bülbüle eylemiyor bu nazı,
Yakıyorsun yüreğimi insafsız.
Arşa çıktı bu garibin avazı,
Yakıyorsun yüreğimi insafsız.
Gül bülbüle eylemiyor bu nazı,
Yakıyorsun yüreğimi insafsız.
Figanımdan dağlar taşlar uyandı,
Bu hasrete gönül nasıl dayandı
Ateşini suya çaldım, su yandı
Yakıyorsun yüreğimi insafsız.
Ayrı düştüm, dünya bana dar oldu,
Gonca dalı, yürek delen hâr oldu,
Yokluğunda hasret bana yâr oldu,
Yakıyorsun yüreğimi insafsız.
Söndürmeye yaş düşmedi gözünden,
Kavletmiştik, niye döndün sözünden,
Çerağ oldum hasretliğin közünden
Yakıyorsun yüreğimi insafsız.
Kalmadı umudum dünden yarına,
İnanmadın gönlün ah – u zarına,
Atıp beni yokluğunun nârına,
Yakıyorsun yüreğimi insafsız...
#
