Akil İnsanlar Heyeti Ziyareti ve Sakarya'nın Cambazları
Hüseyin ÖZÇELİK
Terör ve Kürt sorunun bitmesi için başlatılan barış ve çözüm sürecini vatandaşlara anlatmak için hükümet tarafından oluşturulan Akil İnsanlar Marmara Heyeti önceki hafta ilimize geldiler. Sakaryalılar Akil İnsanlar Heyeti’ni çok iyi ağırlayarak güzel bir misafirperverlik ve hoşgörü örneği gösterdiler. Sakaryalıların gösterdiği misafirperverlik Türkiye’ye örnek olacak bir misafirperverlik örneğiydi.
Muhalefet partilerinin, marjinal oluşumların ve ulusalcı gazetecilerin Akil İnsanlar Heyeti’nin ziyaretinden günlerce önce başlattıkları tahriklere ve Akil İnsanları itibarsızlaştırma uğraşlarına rağmen birkaç küçük olay dışında negatif bir olay yaşanmadı. Marjinal gruplara, CHP ve MHP gibi kitlesel partilerinin bayrağını al ve gel çağrısına rağmen Akil İnsanlar Heyetini protesto etmek için toplananların sayısı bir elin parmaklarını geçmedi. Karanlıkta dem tutan ishak kuşları misali barış sürecinin başarısız olmasını isteyen yerel cambazların: halkı tahrik ederek Akil İnsanlara karşı kurgusal bir tepki oluşturarak, ziyareti provoke etme oyunları tutmadı.
Eleştirinin bir hak olduğunu fakat Akil İnsanlara karşı şiddete yada provokasyona başvurulması halinde hukuk yollarına başvurulacağını hatırlatan AK Parti Milletvekili Ayhan Sefer Üstün ve İl Başkan’ı Recep Uncuoğlu’nun iyi niyetli açıklamalarını günlerce aba altından sopa gösteriyor ve ortamı geriyor diye gazetelerinde, köşelerinde işleyen bazı ulusalcı gazeteciler MHP İl Başkanı Levent Bülbül’ün “Müslüman mahallesinde salyangoz sattırmayız” ve yine CHP İl Başkanı Ecevit Keleş’in “bayrağını al koş gel” çağrısını demokratik bir hak olarak lanse etmeye çalıştılar. Oysaki Türkiye’de ve Sakarya’da, Müslüman mahallesinde salyangoz sattırmayız ifadesinin kimler için kullanıldığını ve ne anlama geldiğini bilmeyen yoktur. Bu aleni bir tehdit değil midir? Yine CHP il başkanının vatanını seven bayrağını alıp gelsin tarzı çağırınsın altında Akilleri düşman ve vatan haini gösterme düşüncesi/çabası yok muydu?
Barış sürecinin ABD projesi olduğunu, PKK militanlarını Suriye’ye karşı kullanılmak için barış sürecinin başlatıldığını ve Akil İnsanları bunu gölgeleyen cambazlara benzeten bazı ulusalcı gazeteciler kişisel tecrübelerini, saygınlıklarını ve toplumsal karşılıklarını hiçbir beklenti içine girmeden çözüm sürecine adamış aydınları nefret nesnesi haline getirmeye çalıştılar.
Nefret nesnesi haline getirmeye çalıştıkları Akil İnsanları magandalardan, çapulcular ve provokatörlerden korumak için güvenlik kuvvetleri tarafından alınan tedbirleri halka karşı alınmış tedbirler olarak göstermeyi denediler. Toplantının selameti için muhalefetin, marjinal kesimlerin ve magandaların sistematik hakaret, küfür, baskı ve tehditlerini önlemek için uygulanan akredite sistemini halk toplantıya alınmıyor şeklinde lanse etmeye çalıştılar.
Sakarya’nın yerel cambazları Akillere ve AK Parti’ye karşı bir tuzak kurmak istediler. Halkı kışkırtıp Akillere karşı kurgusal bir tepki meydana getirmeye ve sokakta ki magandaları gaza getirip bu çapulcuları Akillerin üzerine salıp bir Kayseri baskınının, bir Kütahya linç girişiminin ve Kocaeli kovalamasının Sakarya’da da yaşanmasını arzuladılar. Hesapları tutmadı. Halkın sağduyusu karşısında planları boşa çıktı. Gizlemeye çalıştıkları niyetleri afişe oldu. Tahriklerine ve uğraşlarına rağmen Akilleri protesto için toplaya bildikleri kalabalık 20-30 kişiyi geçmemesi ( Ulusal Kanal’a göre 150 kişi) bu cambazların halkta bir karşılıklarının olmadığını bir kez daha göstermiş oldu.
