DEMOKRASİ SINAVININ SONUÇLARI AÇIKLANDI
Hikmet AKITÜRK
Yıllardır demokrasi sınavıyla meşgülüz. Hazırlığımızı yapıyoruz,tam sınava girip başarılı sonuç beklerken,ezberimiz beğenilmiyor,ya da çalıştığımız yerden çıkmayan sorulardan dolayı başaramıyoruz.Çok hazırlıklı ve bilgili olduğumuza kanaat getiriyoruz ,bu defa da sınava girmemiz engelleniyor. Güç bela sınava girmek hakkımıza kavuşuyoruz bu sefer de aldığımız not itibar görmüyor.Ümidimizi hep baharlara saklayıp, usanmadan ve bıkkınlık göstermeden gayretle yeni sınavlara hazırlanıp duruyoruz.
İkibinyedi Nisanında apayrı beklenmedik, yöntem bakımından haklarımıza uyum göstermeyen yaman bir sınavla karşılaştık.Eskinin demode olmuş sınavı bitmiştir, artık herşeyi ile modern ,sağlıklı ,tekniği ve sistemi çağımıza uygun sınav olmalı derken, beklenmedik klasik bir sınavla muhatap olduk.Her ne kadar tekniği bakımından bir test ve seçme sınavı olmasa da, objektif bir anket kadar verilerimiz oldu. Bu sınav,demokrasi tarihine geçecek siyasi davranış tiplemelerinin ortaya çıkmasına vesile oldu.Siyaseten dik ve diri,olduğu haliyle duruşunu muhafaza edenler çok şükür moralini bozmadı,huzurdan yana olduğunu gösterdi. Sözde başka görüntü verip, özde nemenem bir şey... olduğu kolayca anlaşılan,ne olduğunu iş başa düşünce rahatlıkla anlayabildiğimiz karakter özellikleri ile karşılaştık. Herkesin ne kadar demokrat,özgürlük ve insan haklarına bağlı olduğu, özünde ve sözünde samimi olduğu ortaya çıkıverdi.Bunun adı, olsa olsa "samimiyet testi sınavı" olur.Sel köprünün altından geçip gitti,"potansiyel sanal tehlike" kısmen uzaklaştırıldı.Yakınımızda ve uzağımızda, hepimizi kapsayacak geniş çerçeveli,çok değişkenli siyasetçi ve onların destekçiliğini yapan halktan tiplemeleri tanıdık.Bunlar normal zamanların değil,zor zamanların ani değişim örnekleridir. İşte,bütün kesimleri kapsayacak, ayırımsız sosyal bulguların toplumsal tezahürleri: Öcüler-Ciciler-Çok ciciler- Hatır için çiğ et yiyenler-Gemisini aceleyle terkedenler-Selden kütük kapmaya çalışanlar-Bulanık suda balık avlayanlar- Pişmiş aşa su katanlar-Araba devrildikten sonra yol gösterenler-Kuru dereye "D. Dumrul köprüsü "kurup,geçmeyenden akçe alanlar-Pişkinler-Nemelazımcılar-Dün yediğini unutanlar-Kendisini "Bulunmaz Hint kuması" gibi görenler-Sütten ağzı yandığı halde sütü yeniden kaynatanlar-Donkişotlar-Yetkisiz sorumlular-Sorumsuz yetkililer-Dokunulamazlar-Dayısının yanında ,ya da dayısına güvenerek dayılık yapanlar- Dediğim dedik,çaldığım düdük diyenler-Ayran gönülllüler-Öküzün altında buzağı arayanlar-Kapıyı kapatınca cesaretini toplayanlar-İstanbul yansa da "içinde bir hasırım yok,bana ne diyenler-Sapla samanı birbirine karıştıranlar... Bütün bunlar,bir türlü kıyıya yanaştıramadığımız,sağlıklı yüzdüremediğimiz,sık sık kazaya uğrattığımız "Demokrasi gemimizin yolcuları.Hiç kaza olmasa da bu yolcularla gemiyi yürütmek zor.Deniz ve gemi hakkında yeterli bilgi ve deneyime sahip olamadık.Her halde olmamız gerekecek,herkes hakkına sahip olacak,hak ve hukuku herkes için düşünecek. Ümidimizi kesmiyoruz.Bir gün, demokrasiyi tüm kurum ve kurallarıyla özümseyeceğimize inanıyoruz. Ünlü seyyahımız Evliya Çelebi, "Erzurum'da onbir ay yirmi dokuz gün kaldım,yaz görmedim.Ahali hala ümidini kesmemiş yaz gelecek diyor!" demiş.Allah'tan ümit kesilmez ama, milletimiz de yıllar yılı demokrasi denilen siyasi ve insani nimeti bekleyip duruyor.Tam gelmek üzere,geldi...gelecek derken ,bir kuş misali uçup gidiyor.Demokrasi ve hürriyet kolay kazanılmış bir insan hakkı değildir. Dünya tarihinde görülen örnekleri,uzun bir mücadele süreci sonunda kalıcılıklarını korumuşlardır.Kazanmak zordur,zorllukla kazanılanın kaybolması da zordur.Demokrasi herkese lazım olacaktır,herkes de demokrasiyi insanlığının gereği benimseyecektir. Demokrasi gemisinde mızıkçılık yapanlar ve gününü kazanmak için rol kesenler de miiletimiz karşısında mahcup olacaklar,pişmanlık duyacaklardır.Çünkü,yaşantımız boyunca değişmez ve hak yemez hakemimiz milletimiz olacaktır.Teknolojinin dünyayı küçülttüğü çağımızda,ümitlerimiz yaz bekleyenlerden farklı olacaktır.Ümitlerimiz de kuş misali uçup gitmeyecektir.Sözlerimizi Milli şairimiz Mehmet Akif'in güzel nasihatıyla noktalıyoruz.
Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak... Alçak bir ölüm varsa ,eminim budur ancak. Dünyada inanmam ,hanigörsem de gözümle. İmanı olan kimse gebernmez bu ölümle; Ey dipdiri meyyit"iki el bir baş içindir".Davransana... Eller de senin,baş da senindir! His yok ,hareket yok acı yok...Leş mi kesildin? Hayret veriyorsun bana sen böyle değildin. Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz. Kendin mi senin,yoksa ümidin mi yüreksiz.
Selam ve saygı ile...... Geyve, 08.05.2007
#
