GEÇMİŞTEN İBRET ALMAK
B.Ali BİLGİN
Millet olarak geçmişten ders alıyormuyuz diye düşünüyorumda,tarih sahnesinde olduğumuz binlerce yıldan beri hiçbir devirde ibret almadığımızı görebiliyoruz.
Sanki unutkanlık ve ibret almama geni binlerce yıldır nesilden nesile aktarılıyor.
Ben çok eskilere gitmek yerine özellikle son 50 yıllık siyasi iktidarlarımızın geçmiş olaylardan ibret almamalarını tahlil etmek istiyorum.
Özellikle Demokrat Parti nin tek başına iktidara gelmesinden beri günümüze kadar Anavatan Partisi ve Adalet ve Kalkınma partisinin tek başına iktidarlarını,iktidarları dönemlerindeki icraatlarını ve sonuçlarını bir açalım isterseniz.
Tek başına iktidar olan siyasi oluşumlar genelde iktidarlarının ilk yıllarında büyük bir heves ve şevkle ülke sorunlarını çözmek için büyük çaba harcadıkalarını ve bundada başarılı oldukarını görüyoruz.Ancak seçildikleri ikinci dönemden itibaren çevrelerini saran yağcıların,pohpohlayıcıların ve amaçları menfaat temini olanların etkileriyle gözlerinin katarakt olduğunun farkına varmadan uçurumun başına geldiklerini farketmeyerek uçurumdan düşmeleriyle siyaseten mevta olduklarını görüyoruz.
Bu durum DP ve ANAP iktidarları döneminde böyle oldu.Şimdiki AKP iktidarındada gidiş bu yönde.
İktidara geldiklerinde toplumun dertlerine derman olan hükümetler ikinci dönemlerinde nalıncı keseri gibi kendilerine ve kendi yandaşlarına yontmaları sebebiyle altlarındaki desteğin kaydığının farkına bile varamıyorlar.Sonra nemi oluyor?Bakınız işte geçmişe,siyaset mezarlığında kimler var?
İktidarlar ilk şevk ve heyecanlarını kaybettikleri ikinci dönemlerinde eğer geçmişten ibret alsalar,yukarıda ironik olarak ele aldığımız sonuçlar çerçevesinde siyaseten mevta olmayacaklar belkide.
Tabiki iktidarlar,heleki tek başlarına güçlü olarak geldiklerinde halkın mevcut sorunlarını çözecekler ama cesaretlide olacaklardır.
Şu anda bile çetrefil bir yapıya bürünmüş olan idari ve hukuki yapıyı düzenleyip düzeltmedikleri müddetçe yasama,yürütme ve yargı erkleri grift biçimde birbirinin görev alanlarına müdahele ettikçe biz bu soyut krizlerden çıkamayacağız.
Öyle bir durumdayızki 'Hakimiyet Kayıtsız ve Şartsız Milletindir' ibaresinin duvarlarında süs olduğu meclisimizdeki 411 vekilin oyu 11 kişinin oyuyla geçersiz olabiliyor anayasanın amir hükümlerinin aksine.
Açık açık Meclis tarafından çıkarılan kanunlar AYM tarafından ancak ve ancak usulen (şeklen) incelenebilir hükmüne rağmen konuyu esastan inceleyebiliyor ve kanunu iptal edebiliyor.
Kimsede çıkıp kardeşim sen hangi gücü hangi anayasal maddeden alıp uyguluyorsun demiyor diyemiyor.Tıpış tıpış bu hukuksuz hükmü kendi elleriyle resmi gazetede yayına gönderebiliyor.
Yani kendi idamını kendisi gerçekleştiriyor iktidar ve sandalyesine de tekmeyi kendisi atıyor.
İktidarlar özellikle tek başına iktidara gelenler ilk önce bu idari ve hukuki garabetleri düzeltmeli,Anayasa ve yasalardaki muğlak ifadeleri netleştirmeli,her kurumun görev ve yetkileri açık açık net şekilde belirtilmeli,kimsenin kanunsuz bir şekilde durumdan vazife çıkarmalarının önüne geçilmelidir.
Statükoya kesinlikle son verilmelidir.İletişim ve bilginin güç olduğu devrimizde statükocu yaklaşımların ve uygulamaların iktidar açısından sonuç vermediği vermeyeceği aşikar.Ama ibret almak gerekir değilmi?
Hem ibret almak hemde düzenlemeleri biran önce cesaretlice yapmak gerekiyor.
Mevcut iktidarın stattükoya esir olmaya başladığı şu son günlerde;geçmişten ibret aldığını ve cesaretli bir şekilde korkmadan düzenleme yapabileceğini sizler öngörebiliyormusunuz.
Ben göremiyorum....
#