ERENLER
İbrahim AÇILAN
Dalına konup da öttüğüm gülün,
Kölesiyim, himmet edin, erenler.
Leylâ’yı ararken düştüğüm çölün,
Kölesiyim, himmet edin, erenler.
Niyazlar ettiğim Dost’un adının,
Yüz sürdüğüm, mürşitlerin katının,
Kırk yıl taşıdığım doğru odunun,
Kölesiyim, himmet edin erenler.
Dervişlerin dilindeki figanın,
Günahsız durulan yüce divanın,
Mansur’u erdiren kutlu urganın,
Kölesiyim, himmet edin, erenler.
Bülbülün gönlünü astığı hârın,
Yunus’u pişiren âh ile zârın,
Yakmadan, gülzâra dönüşen nârın,
Kölesiyim, himmet edin, erenler.
Mazluma, şefkâtle uzanan elin,
Seher vakti Dost’u çağıran dilin,
Gönlü, ummanlara götüren selin,
Kölesiyim, himmet edin, erenler.
Hamlığı sıyırıp alan melâlin,
Uğrunda güneşler batan hilâlin,
Ezanlara nefes olan Bilal’in,
Kölesiyim, himmet edin, erenler.
#
