REBAB HÜZZAM ÇALIYOR
Rebab hüzzam çalıyor, ruhumun tellerinde,
Bülbül yok, baykuş öter, sevdamın güllerinde.
İbrahim AÇILAN
Yine hüzün, yine gam, yüreğimde bu akşam,
Neş’enin yolu düşmez hazânıma ne yapsam.
Rebab hüzzam çalıyor, ruhumun tellerinde,
Bülbül yok, baykuş öter, sevdamın güllerinde.
Gecelerde kaybolmuş yarin siyah gözleri,
Kaf Dağı ardında mı, duyulmuyor sözleri.
Geçmez oldu turnalar, bir haber gelmez yârdan,
Bir nefes yok rüzgârda, vuslat adlı diyardan.
Hicran, hicran, hep hicran, tek nağmesi sazımın,
Son yaprağı döküldü, sevda yüklü yazımın.
Köze düşmüş gönlümün, duyulmuyor feryadı,
Vuslatken, hicran oldu hayallerimin adı.
Sitemim yok, razıyım, yârdan geldi bu yara,
Gözümde hayaliyle giderim son diyara.
Bir gül biter kabrimde, yaprağı sevda kokar,
Ben onu çok sevdim ya, o sevmese ne çıkar.
#
