küçük seçimler

Emir DOLUNAY

Hayatımdaki ilk gerçek seçim, abimle yattığımız yatakta duvar dibine yatmayı seçtim. ilk resimlerimi bizim köyün tüm çocukları gibi bende evimizin ahşap duvarlarına çizdim, yetmedi kelimeler karaladım.
Sonra sokakta top oynamakla, okumak arasında bir seçim yapmam gerekti. Ben okumayı tercih ettim. Harçlıklarımı fotokopici köşelerinde ezdim, iki bardak daha fazla çekirdek, daha fazla bilye, gofret alabilirdim. Alamadım. Seçimlerimin bir maliyeti vardı.
Şehrin merkezinde, evimize uzak ilkokula yazılmak benim seçimim değildi. Bazı şeyleri ben seçemedim. Ama o okulda tanıştığım bir arkadaşımın annesi ilkokulu bitirir bitirmez vefat etti. Belki bambaşka bir bağlamda tanıyacaktım ölümü. O vesileyle tanıdım.
Ortaokuldan mezun olunca gideceğim liseyi de seçemedim. Çünkü o zaman İmam Hatipler yedi yıldı ve birlikte idi. Ama lisede, ilk gençliğime ortak ettiğim tüm arkadaşlarımı kendim seçtim. Okulun en şamata tayfası olduğumuzu iddia ediyorduk, grubumuz sadece erkeklerden oluşuyordu ve tam dört yıl boyunca pısırıklıktan başka her şeyi konuştuk bu tayfayla. İyi bir seçim mi yapmıştık dostlarımızı seçerken, yoksa seçimlerimizin sonuçlarını lehimize çevirmeyi iyi mi becermiştik, onu tam kestiremiyorum.
Ezberlediğim ve hala unutmadığım şiirler arasında İstiklal marşından sonra :

’Afgan dağlarında kar kucak kucak,

Ne ev kalmış ne bark nede bir ocak,

Bizim evimizde yaz gibi sıcak

Varmak istesen de varamazsın ki

Hala ezberimde olan ezgilerden birisi. Belki de Afgan Rus savaşıyla başladı bizim hangi coğrafyaya ait olduğumuzun farkına varmamız. O gün bu gündür mahallem değişmedi. Hep Mazlum coğrafya da ,mazlumların yanında. Sonra Irak’ın Kuveyt’i işgali, Bosna savaşı Filistin’in işgali Süregelen ve kan gölüne dönen İslam coğrafyası.

Okuduğum ilk roman Yürek Dede ve Padişah. Yürek Dede sebep oldu Zarifoğlu ile tanışmama. İyi bir seçimdi. Göz ucuyla baktığım İktibas, İslam vs dergileri bende o dönem ‘Afganistan Çağıltısı’ etkisi yaptılar. Elime geçen ve esaslı bir yekun tutan ilk parayla kitap almaya karar verdiğimde kitapçıdaki onca kitabı atlayıp ‘Seyyid Kutup Yoldaki İşaretler ve ‘İskilipli Atıf neden asıldı’ kitaplarını seçtim. İki kitabı da bir kez olsun açıp okumadım. O kitapçıda bu kitapları seçmekti asıl olay. Kitapların kendisi değildi.
Sonra önüme başka kitaplar çıktı. Ben o kitapların arasından İsmet Özel’i ve Cemil Meriç’i aynı anda seçtim. Meriç’in zihnimde yıktığını İsmet Özel onardı. İsmet Özel’in zihnimde yaptığı tahribatı ise onarmamayı seçtim. Sadece okumakla yetinmeyip aynı zamanda bir şeyler yazmayı seçtiğimde, İsmet Özel peşine bir sürü kişiyi katmış koymuştu karşıma. İnşaatta çalışırken şiir konusunda yeteneğimi keşfettim. Ama ben şiir ezberlemeyi seçtim. Şiir yazmayı seçtim.
Bu sanat edebiyat işlerini yeterince iyi yapamadığımı düşünmeye başladığımda şiiri bırakmayı seçtim. Hala sizin yan sokağınızda kendine bir dünya kuran. vahyin imbiğinden süzülen bilgileri geride kalanlara tercih eden birisi olarak yaşamaya çalışıyorum. Tercihlerin bir bedeli var. Neyi niçin yaptığımızı, neye niçin inandığımızı sorgulamak zorundayız. Her gün kenarından geçtiğiniz yan sokakta verilen kavga bu.
İnsanın hayatında kırmızı çizgileri olmalı. Sonra köşe başlarına bin bir zahmetle yerleştirdiğimiz miheng taşları. Yoksa bunlar hayatımızda. Vurgun yediğimiz ilk an anda savrulur gideriz. Allah muhafaza