Küllerin Kaldı

Serpil Şahin

Allah'ın aşkına sevmedin mi hiç?
Biliyorum sevmedin ki bu anlamsız gidişin.
Be soysuz, açtığın yara kapanmadan hiç,
Gönülde hasretin izlerin kaldı.

Yaşamak zor idi, yaşamak sensizken,
Attın hasret okunu vurdun ya kalbimden.
Unuttum her şeyi seni böyle severken,
O aşktan bana izlerin kaldı.

Düştü payıma hep acı keder,
Aşkın zor imiş, kendin de bir hiç.
Vurupta tekmeyi bıraktığın enkazda,
Seven kalbim gönülde efkarın kaldı.

Uykusuz gecelerde hep seni düşündüm,
Çok geçmeden yüreğime iki damla düşürdüm.
Dostumu düşmanımı yüzüme güldürdün,
O aşktan bana, bak sızın kaldı.

Karanlıktır gecem sabah olmuyor,
Güneş doğsa da sensiz bedenim üşüyor.
Yalan ömrüm göz yaşımda doluyor,
O aşktan bana sözlerin kaldı.

Kanayan yüreğimdir bak sevme gönlüm,
Seven ömrümde dolmayan bir çileyim.
Söyle soysuz, ben böyle kime gideyim,
O aşktan bana küllerin kaldı.

Serpil ŞAHİN(GÖÇBAK)